Makaleler- Sayfa 2

Eski Çin’de bir köyün yakınında bir dağ varmış. Dağın içinde bir ejderha yaşarmış. Köylüler ejderhanın şerrinden korktuklarından her yıl düzenli olarak ona hediyeler gönderirlermiş. Arada bir köyden bir yiğit delikanlı çıkar; ejderhayı yok edeceğini söyleyerek kılıcını alır gidermiş. Ama nice yiğitler gitmiş,

Fikir namusu, toplumların kendileriyle hesaplaşmasını ve daha ileri bir niteliksel düzeye sıçraması sağlar. Namus sahibi aydın, kınayıcının kınamasından korkmaz. Hakikati, sadece hakikati arar ve söylemeye çalışır. Mayınlardan korkarak, kınanmaktan korkarak, kabilelerin, aşiretlerin aforozundan korkarak fikir üretilemez. Türkiye’de aydın, bir kabileye kendini bağlayarak

Çağdaş Fransız edebiyatının önemli isimlerinden Michel Tournier’in Alman şair-filozof Goethe’nin aynı isimli ünlü Balad’ından mülhem “Kızılağaçlar Kralı” romanı, alegorik bir Nazizm eleştirisidir. Tournier, otorite, saf kan, ari ırk, seçkinlik gibi son derece erkeksi ve sert görünen özellikleriyle faşizmin, esasta ‘naif, efemine, körpe

Türkiye, tamamlanmamış milletleşme sürecinin sonuçlarını yaşıyor. Daha doğrusu, Osmanlı milletinin parçalanma süreci devam ediyor. Ortak tarih ve coğrafya şuuru temelinde sosyolojik bir aidiyet ve ortak kimlik olarak ‘Osmanlı’, kendi içindeki etnik ve dini parçalara bölündükten beridir, bölgemiz yeniden toparlanma kıvamına gelemedi. Bunda,

Türkiye’nin AB üyelik süreci ve ABD ile ilişkileri, anlamlı ve kapsamlı bir siyasetin ürünü olarak değil, siyasetsizliğin ve kafa karışıklığının sonucu olarak görülmelidir. Soğuk Savaş yılları boyunca Batı kampının güneydoğu kanadı olmaya kilitlenen Türk siyasal ufkunun, bu noktadan bir milim bile öteye

Amerikalı romancı Gore Vidal, ‘İmparator Julian’ adlı romanında M.S. 313’te Hıristiyanlığı resmi din olarak benimseyen Roma İmparatorluğu’nun bu tercihine gecikmiş bir tepki olarak 360’larda iktidar olan pagan inançlı İmparator Julian’ın hayatını anlatır. İsa’nın tek tanrı oluşunu saçma bulan ve eski tanrılara geri

“Bazen, çıkış (başlangıç) ve amaç (sonuç) sohbete dalarlar. Amaç der ki: ”Ben olmasaydım, amaçsız olurdun” Çıkış der ki:”Bu doğru ancak bir düşün hele; amaçsız olsa idim ne olurdu? “Bu benim ölümüm olurdu” der amaç, Çıkış gülümser: ”Eee, yaşam böyle işte, birader.” Ödon

“Su başında durmuşsun Su akar sen bakarsın duruşun mağrur da bakışın mahzun.. yüreğinden fışkıran bir şey var dilinin ucunda yüreğin cesur da dillerin yorgun yüz yaşında bir çocuk gibisin kırmızı uçurtması hep ağaçlara takılmış tüketilen tek gençlik.. orda yalnız değilsin yaşanmış, ve